Happy Birthday Mani Ratnam: મણિરત્નમ 66 વર્ષના થયા, આ છે દિગ્ગજ ફિલ્મ દિગ્દર્શકની ટોપ 10 ફિલ્મો
ફિલ્મ નિર્માણ સાથે સંકળાયેલા પરિવારમાંથી હોવા છતાં, મણિરત્નમે (Mani Ratnam) શરૂઆતમાં ફિલ્મોમાં કામ કરવાનું નક્કી કર્યું ન હતું. તેના બદલે, તેણે મુંબઈમાં જમનાલાલ બજાજ ઇન્સ્ટિટ્યૂટ ઑફ મેનેજમેન્ટમાં MBAનો અભ્યાસ કર્યો અને ચેન્નાઈમાં મેનેજમેન્ટ કન્સલ્ટન્ટ તરીકે કામ કર્યું.
મણિરત્નમે (Mani Ratnam) એક વખત એક ઈન્ટરવ્યુમાં કહ્યું હતું કે, “એક યુવાન તરીકે, ફિલ્મો સમયનો વ્યય કરવા જેવી લાગતી હતી.” જો કે, દંતકથાને સિનેમાની દુનિયાથી દૂર રાખવા મુશ્કેલ હતું. તેમના કાકા વિનસ કૃષ્ણમૂર્તિ, એક ફિલ્મ નિર્માતા સાથે કામ કર્યા પછી, થોડા સમય માટે, મણિરત્નમે 1983માં તેમની પ્રથમ ફિલ્મ ‘પલ્લવી અનુપલ્લવી’નું દિગ્દર્શન કર્યું. આ ફિલ્મ બોક્સ-ઓફિસ (Box-Office) પર ફ્લોપ રહી, પરંતુ દર્શકોની પ્રશંસા મેળવી. તે પછી તેમને કોઈ રોકી શક્યું નહીં. ત્યારથી, મણિરત્નમે ઘણી ફિલ્મોનું નિર્દેશન કર્યું છે. તે સામાજિક અને રાજકીય મુદ્દાઓની આસપાસ રોમેન્ટિક વાર્તાઓ વણાટ કરવાની તેમની ક્ષમતા માટે જાણીતા છે, જેમાં આકર્ષક તત્વોનો સમાવેશ થાય છે જે જોવાની દૃષ્ટિએ રીતે આનંદદાયક હોય છે. દિગ્દર્શક આજે 66 વર્ષનો થઈ ગયા હોવાથી, અહીં મણિરત્નમની ટોચની 10 વખાણાયેલી ફિલ્મો પર એક નજર કરીએ.
મૌના રાગમ (1986)
મણિરત્નમે ‘મૌના રાગમ’ માટે બેસ્ટ ફિલ્મનો રાષ્ટ્રીય પુરસ્કાર જીત્યો હતો, જે ગોઠવાયેલા લગ્ન માટે ફરજ પાડવામાં આવેલી સ્ત્રીના સંઘર્ષ વિશે બોલે છે, જ્યારે તેણી ગુપ્ત રીતે તેના ભૂતપૂર્વ પ્રેમીના મૃત્યુ પર શોક વ્યક્ત કરે છે.
નાયકન (1987)
મણિરત્નમ દ્વારા લખાયેલ અને દિગ્દર્શિત આ ફિલ્મ એક સામાન્ય વ્યક્તિના ડોનમાં રૂપાંતરિત થવાની વાત કરે છે. આ ફિલ્મ ફ્રાન્સિસ ફોર્ડ કોપોલાના ધ ગોડફાધર (1972) થી પ્રેરિત છે. ‘નાયકન’ એ બેસ્ટ અભિનેતા, બેસ્ટ સિનેમેટોગ્રાફી અને બેસ્ટ કલા નિર્દેશન માટે 1987ના રાષ્ટ્રીય ફિલ્મ પુરસ્કારો જીત્યા હતા.
અંજલી (1990)
‘અંજલી’ એક એવા પરિવારના ભાવનાત્મક આઘાતને દર્શાવે છે કે જે એક ગંભીર રીતે બીમાર, ઓટીસ્ટીક બાળક સાથે વ્યવહાર કરે છે. ‘અંજલી’ એ તમિલમાં બેસ્ટ બાળ કલાકાર, બેસ્ટ ઓડિયોગ્રાફી અને બેસ્ટ ફીચર ફિલ્મ માટે ત્રણ રાષ્ટ્રીય ફિલ્મ પુરસ્કારો જીત્યા.
રોજા (1992)
‘રોજા’ મણિરત્નમ દ્વારા દિગ્દર્શિત ટેરરિઝમ ટ્રાયોલોજીની પ્રથમ ફિલ્મ હતી. આ ફિલ્મ રાજકારણ અને આતંકવાદ વચ્ચેના પ્રેમની વાત કરે છે. આ ફિલ્મે ત્રણ રાષ્ટ્રીય પુરસ્કારો જીત્યા, જેમાં એ.આર. રહેમાન દ્વારા બેસ્ટ સંગીત નિર્દેશન, બેસ્ટ ગીતો અને રાષ્ટ્રીય એકીકરણ પર બેસ્ટ ફિલ્મનો સમાવેશ થાય છે.
બોમ્બે (1995)
ટેરરિઝમ ટ્રાયોલોજીની બીજી મૂવીમાં, મણિરત્નમે બાબરી મસ્જિદના ધ્વંસ બાદ હિંદુ-મુસ્લિમ રમખાણો વચ્ચે હિંદુ છોકરા અને એક મુસ્લિમ છોકરી વચ્ચેની પ્રેમકથા કહે છે. ‘રોજા’ની જેમ, ‘બોમ્બે’એ પણ બેસ્ટ ફિલ્મ સંપાદન સાથે રાષ્ટ્રીય એકતા પર બેસ્ટ ફિલ્મનો રાષ્ટ્રીય પુરસ્કાર જીત્યો.
દિલ સે (1998)
આતંકવાદ ટ્રાયોલોજીની આ છેલ્લી ફિલ્મમાં, મણિરત્નમે બોલિવૂડ સ્ટાર શાહરૂખ ખાન સાથે એક આતંકવાદી અને એક નાગરિક વચ્ચેની પ્રેમકથા કહેવા માટે સહયોગ કર્યો છે. બે રાષ્ટ્રીય ફિલ્મ પુરસ્કારો ઉપરાંત, આ ફિલ્મે છ ફિલ્મફેર એવોર્ડ જીત્યા હતા.
અલાઇપયુથેય (2000)
મણિરત્નમની સર્વશ્રેષ્ઠ હિટ ફિલ્મોમાંની એક, ‘અલાઈપયુથેય’ એ બે અપરિપક્વ પુખ્ત વયના લોકોની વાર્તા છે જેઓ પ્રેમમાં પડે છે અને લગ્ન કરે છે. રત્નમના તત્કાલીન સહાયક દિગ્દર્શક શાદ અલી દ્વારા આ ફિલ્મને હિન્દીમાં ‘સાથિયા’ તરીકે રિમેક કરવામાં આવી હતી.
કન્નાથિલ મુથામિત્તલ (2002)
આ ફિલ્મ શ્રીલંકાના ગૃહ યુદ્ધ અને દત્તક લીધેલા બાળકની તેની જૈવિક માતાને મળવાની ઈચ્છા સાથે સંબંધિત મુદ્દાઓ વિશે વાત કરે છે. આ ફિલ્મે છ નેશનલ ફિલ્મ એવોર્ડ જીત્યા હતા.
યુવા (2004)
‘યુવા’ ને વર્ણનાત્મક સ્વરૂપ, સિનેમેટોગ્રાફી અને સંપાદન પસંદગીઓમાં મણિરત્નમની કલાત્મક સીમાચિહ્નરૂપ ગણી શકાય. આ ફિલ્મ એક રાજકીય થ્રિલર છે જે સમાજના અલગ-અલગ વર્ગના ત્રણ પુરુષોની આસપાસ ફરે છે, જેમનું જીવન જ્યારે તેઓ રસ્તાઓ પાર કરે છે ત્યારે કાયમ બદલાઈ જાય છે.
ગુરુ (2007)
‘ગુરુ’ એ ઉદ્યોગપતિ ધીરુભાઈ અંબાણીની જીવનકથા હોવાની અફવા હતી, જોકે મણિરત્નમે આ દાવાઓને રદ કર્યા હતા.
