Mother Teresa death anniversary: માનવતાના પ્રતીક મધર ટેરેસાની પુણ્યતિથિ પર વિશેષ
મધર ટેરેસા એક રોમન કેથોલિક સાધ્વી હતા જેમની પાસે ભારતીય નાગરિકત્વ હતું. માત્ર 18 વર્ષની ઉંમરે લોરેટો સિસ્ટર્સમાં દીક્ષા લઈને તે સિસ્ટર ટેરેસા બની હતી. તેનો જન્મ 26 ઓગસ્ટ 1910ના રોજ સ્કોપજે, યુગોસ્લાવિયામાં થયો હતો. તેણીનું અસલી નામ એગ્નેસ ગોન્ઝા બોયાજીજુ હતું, જે પાછળથી 'મધર ટેરેસા' બન્યા. જોકે 5 સપ્ટેમ્બર 1997માં તેમનું અવસાન થયું હતું.
આજે 5 સપ્ટેમ્બર એટ્લે મધર ટેરેસાની પુણ્યતિથિ છે. મધર ટેરેસા (Mother Teresa) એ વ્યક્તિત્વ છે જે ભારત આવી અને ખ્રિસ્તી સાધ્વીઓની જેમ શિક્ષણ કાર્યમાં જોડાયા. એક દિવસ કોલકાતાની સેન્ટ મેરી હાઈસ્કૂલમાં ભણાવતી વખતે કોન્વેન્ટની દિવાલોની આસપાસ ફેલાયેલી ગરીબી જોઈને તે વ્યથિત થઈ ગયા. તે પીડા સહન ન કરી શક્યા અને ઝૂંપડપટ્ટીમાં સેવા કાર્ય કરવા લાગ્યા.
આ દરમિયાન, 1948 માં, તેમણે ત્યાં બાળકોને ભણાવવા માટે એક શાળા ખોલી અને પછી ‘મિશનરીઝ ઑફ ચેરિટી’ ની સ્થાપના કરી. જેમાં ‘સાચા સમર્પણ અને પરિશ્રમ સાથે કરેલું કામ ક્યારેય નિષ્ફળ જતું નથી’ એ કહેવત મધર ટેરેસા સાથે સાચી સાબિત થયા. કામ એટલું વધી ગયું કે વર્ષ 1996 સુધીમાં તેમની સંસ્થાએ 125 દેશોમાં 755 નિરાધાર ઘર ખોલ્યા, જેના કારણે લગભગ 5 લાખ લોકોની ભૂખ દૂર થઈ.
મધર ટેરેસા, જે હંમેશા વાદળી બોર્ડર વાળી સફેદ ધોતી પહેરતા હતા. તેમણે કહ્યું કે પીડિત માનવતાની સેવા એ જીવનનું વ્રત હોવું જોઈએ. દરેક વ્યક્તિ કોઈને કોઈ સ્વરૂપે ભગવાન છે. પ્રેમનું સૌથી મોટું સ્વરૂપ સેવા છે. આ માત્ર તેમના દ્વારા બોલાયેલા અમૂલ્ય શબ્દો નથી પરંતુ આ તે મહાન આત્માના વિચારો છે જેમણે રક્તપિત્ત અને ક્ષયના દર્દીઓની સેવા કરીને સમગ્ર વિશ્વને શાંતિ અને માનવતાનો સંદેશ આપ્યો હતો.
એક વખત એક ઇન્ટરવ્યુઅરે મધર ટેરેસાને પૂછ્યું – જ્યારે તમે પ્રાર્થના કરો છો ત્યારે તમે ભગવાનને શું કહો છો? માતાએ જવાબ આપ્યો – હું કંઈ બોલતી નથી, હું ફક્ત સાંભળું છું. ઇન્ટરવ્યુ લેનારને બહુ સમજાયું નહીં, પણ તેણે બીજો પ્રશ્ન પૂછ્યો – તો પછી જ્યારે તમે સાંભળો છો ત્યારે ભગવાન તમને શું કહે છે? મધર ટેરેસા: તે પણ કશું બોલતો નથી, ફક્ત સાંભળે છે. થોડીવાર મૌન રહ્યા બાદ, ઇન્ટરવ્યુ લેનાર આગળનો પ્રશ્ન સમજી શક્યો ન હતો કે હવે શું કરવું. થોડી વાર આ મૌન તોડ્યા પછી માતાએ પોતે જ કહ્યું – હું શું કહેવા માંગતો હતો તે તમે સમજો છો, મને માફ કરજો, મારી પાસે તમને સમજાવવાનો બીજો કોઈ રસ્તો નથી.
તે પોતે લાખો લોકોની સારવારમાં સામેલ થઈ અને તેને શાંતિ માટે તેમણે નોબેલ પુરસ્કાર મળ્યો. મધર ટેરેસા આજે આપણી વચ્ચે નથી પરંતુ તેમના વિચારોને સિસ્ટર્સ ઓફ મિશનરીઝ ઓફ ચેરિટી દ્વારા જીવંત રાખવામાં આવ્યા છે. તેમાંથી કેટલીક બહેનો આજે પણ સેવા કાર્યમાં વ્યસ્ત છે.
મિશનરીઝ ઓફ ચેરિટીમાં રહેતી બહેનો તન, મન અને ધનથી અનાથોની સેવામાં વ્યસ્ત છે. બહેનો માને છે કે આપણે જે પણ કામ કરીએ છીએ, અમે ભગવાનનો આભાર માનીએ છીએ કે તેણે અમને આ કાર્ય માટે લાયક ગણ્યા છે. તેમની આ સેવા સંપૂર્ણપણે નિઃસ્વાર્થ સેવા છે. બહેનોની સાથે અન્ય સહયોગીઓ પણ છે જેઓ બિમાર ઘરમાં રહેતા દર્દીઓની સેવા કરે છે, તેમની સ્વચ્છતાનું ધ્યાન રાખે છે અને તેમને સારું ભોજન પૂરું પાડે છે. તેમના માટે ધર્મ, જાતિ અને વર્ગનો કોઈ અલગ અર્થ નથી. અહીં તમામ ધર્મના લોકો આવે છે અને સાથે રહે છે. તેનું કામ ફક્ત તેની સેવા કરવાનું છે. જો કોઈ મૃત્યુ પામે છે, તો તેના અંતિમ સંસ્કાર પણ તેના ધર્મ અનુસાર કરવામાં આવે છે.
આ પણ વાંચો : ભારતીય રાજકારણી કરુણાનિધિએ તેમના પુત્રનું નામ સ્ટાલિન કેમ રાખ્યું?, જાણો ઈતિહાસ
એવું કહેવાય છે કે મધર ટેરેસા દ્વારા સ્થાપિત મિશનરીઝ ઑફ ચેરિટીની શાખાઓ અસહાય અને અનાથ લોકો માટે ઘર છે. તેણીએ ‘નિર્મલ હૃદય’ અને ‘નિર્મલા શિશુ ભવન’ નામથી આશ્રમો ખોલ્યા, જેમાં તેણીએ દર્દીઓ અને અસાધ્ય રોગોથી પીડિત ગરીબોની સેવા કરવા સ્વેચ્છાએ સેવા આપી. મધર ટેરેસાનું 5 સપ્ટેમ્બર 1997ના રોજ અવસાન થયું. તેઓ શાંતિના દૂત અને માનવતાના મૂર્ત સ્વરૂપ હતા. આવા શુદ્ધ હૃદય મધર ટેરેસાને આપણે સૌ વંદન કરીએ છીએ.
