જમ્મુ-કાશ્મીર સહિત ઘણા રાજ્યોમાં હિંદુઓને લઘુમતીનો દરજ્જો આપવાની માગ, સુપ્રીમ કોર્ટે કેન્દ્રને ચર્ચા માટે 3 મહિનાનો સમય આપ્યો

સુપ્રીમ કોર્ટે (Supreme Court) હિંદુઓને લઘુમતીનો દરજ્જો આપવાના મુદ્દે વિવિધ રાજ્ય સરકારો સાથે ચર્ચા કરવા કેન્દ્ર સરકારને ત્રણ મહિનાનો સમય આપ્યો છે. કેન્દ્ર સરકારે સુપ્રીમ કોર્ટમાં એફિડેવિટ દાખલ કરીને કહ્યું હતું કે કેન્દ્ર પાસે લઘુમતીઓને નોટિફાય (Hindus in Minority) કરવાની સત્તા છે. તેમણે કહ્યું કે આ સંબંધમાં કોઈપણ નિર્ણય રાજ્યો અને અન્ય હિતધારકો સાથે ચર્ચા કર્યા પછી જ લેવામાં આવશે. કેન્દ્ર સરકારે કહ્યું કે તેને રાજ્ય સરકારો અને અન્ય હિતધારકો સાથે વ્યાપક પરામર્શ કરવાની જરૂર છે. કેન્દ્ર સરકારે કહ્યું કે દેશભરમાં તેની દૂરગામી અસરો પડશે. તેથી, વિગતવાર ચર્ચા કર્યા વિના લેવાયેલ નિર્ણય દેશ માટે અણધારી ગૂંચવણો તરફ દોરી શકે છે.

અગાઉ, કેન્દ્ર સરકારે સુપ્રીમ કોર્ટને કહ્યું હતું કે રાજ્ય સરકારો હિંદુઓ સહિત રાજ્યની અંદર કોઈપણ ધાર્મિક અથવા ભાષાકીય સમુદાયને લઘુમતી તરીકે જાહેર કરી શકે છે. આ પહેલા સુપ્રીમ કોર્ટે કેન્દ્રને એક અરજીનો જવાબ આપવા માટે ચાર સપ્તાહનો સમય આપ્યો હતો. જેમાં રાજ્ય કક્ષાએ લઘુમતીઓની ઓળખ માટે માર્ગદર્શિકા તૈયાર કરવા નિર્દેશ આપવા અનુરોધ કરાયો હતો. જેમાં કહેવામાં આવ્યું હતું કે 10 રાજ્યોમાં હિંદુઓ લઘુમતી છે.

છ સમુદાયોને સૂચિત કર્યા

આ અરજી એડવોકેટ અશ્વિની કુમાર ઉપાધ્યાય વતી દાખલ કરવામાં આવી છે. જેના જવાબમાં લઘુમતી બાબતોના મંત્રાલય વતી કહેવામાં આવ્યું હતું કે કેન્દ્ર સરકારે લઘુમતી સમુદાય અધિનિયમ, 1992 માટે નેશનલ કમિશન ફોર સેક્શન 2C હેઠળ છ સમુદાયોને લઘુમતી સમુદાય તરીકે સૂચિત કર્યા છે. પીટીશનમાં સમાવિષ્ટ પ્રશ્નોના સમગ્ર દેશમાં દૂરગામી અસર પડશે, તેથી, હિતધારકો સાથે વિગતવાર પરામર્શ કર્યા વિના કોઈપણ પગલું લેવાથી દેશ માટે અણધારી ગૂંચવણો ઊભી થઈ શકે છે, એફિડેવિટમાં જણાવ્યું હતું.

રાજ્ય સરકારો સાથે ચર્ચા કરવી જરૂરી

સોગંદનામામાં કહેવામાં આવ્યું છે કે કેન્દ્ર સરકાર પાસે લઘુમતીઓને સૂચિત કરવાની સત્તા છે, પરંતુ અરજીમાં ઉઠાવવામાં આવેલા મુદ્દાઓ સંદર્ભે સરકાર જે સ્ટેન્ડ લેશે તે રાજ્ય સરકારો સાથે ચર્ચા કર્યા પછી જ લેવામાં આવશે અને અન્ય હિતધારકોને અંતિમ સ્વરૂપ આપી શકાય છે.

અરજીમાં કહેવામાં આવ્યું છે કે લદ્દાખ, મિઝોરમ, લક્ષદ્વીપ, કાશ્મીર, નાગાલેન્ડ, મેઘાલય, અરુણાચલ પ્રદેશ, પંજાબ અને મણિપુરમાં યહૂદીઓ, બહાઈઓ અને હિંદુઓ લઘુમતીમાં છે. પરંતુ તેઓ ત્યાં તેમની શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ ચલાવી શકતા નથી. જે બંધારણમાં આપવામાં આવેલા અધિકારની વિરુદ્ધ છે.