આ પ્લાન્ટના તેલમાંથી બને છે સેનિટાઈઝર, ઓછી મહનતે વધારે નફો મેળવી રહ્યા છે ખેડૂતો

કોરોના મહામારી બાદ માસ્ક અને સેનિટાઇઝર્સ આપણા જીવનનો મહત્વપૂર્ણ ભાગ બની ગયા છે. જ્યારે પણ બહાર જાઓ છો, ત્યારે માસ્ક લગાવવું જરૂરી છે. તે જ રીતે, હાથને વારંવાર સાફ રાખવા પણ કોરોના સામે રક્ષણ આપવા માટે ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ માનવામાં આવે છે. આ કારણ છે કે છેલ્લા દોઢ વર્ષથી સેનિટાઇઝરની માંગમાં નોંધપાત્ર વધારો થયો છે.

કોરોના સામેની લડતમાં હથિયાર બની ગયેલા સેનિટાઈઝર, કંપનીઓ એક ખાસ પ્રકારના છોડના તેલમાંથી બનાવી રહી છે. ખેડુતો દ્વારા ઔષધીય ગુણધર્મો સાથે આ છોડનું વાવેતર છેલ્લા કેટલાક સમયથી મોટી માત્રામાં કરવામાં આવે છે. આ છોડનું નામ લેમનગ્રાસ છે. તેને લીંબુનું ઘાસ પણ કહેવામાં આવે છે. મહેનત અને ખર્ચ ઓછો તેમજ આવક વધારે હોવાના કારણે ખેડુતો આ ખેતી તરફ વળ્યા છે. ખેડુતોનું કહેવું છે કે એક એકરમાં લેમનગ્રાસની ખેતી કરીને દર વર્ષે ઓછામાં ઓછા બે લાખ રૂપિયાનો નફો મેળવી શકાય છે.

લેમનગ્રાસના પાનમાંથી તેલ બનાવવામાં આવે છે, જેની વિશ્વભરમાં ખૂબ માંગ છે. લેમનગ્રાસનો ઉપયોગ અત્તર, સૌંદર્ય પ્રસાધનની વસ્તુઓ અને સાબુ બનાવવા માટે પણ થાય છે. કોરોના સમયમાં તેના તેલનો ઉપયોગ સેનિટાઇઝર બનાવવા માટે પણ કરવામાં આવે છે. લેમનગ્રાસમાં સિંટ્રાલનું પ્રમાણ 80 થી 90 ટકા સુધી હોય છે અને તેથી જ તેમાંથી લીંબુ જેવી સુગંધ આવે છે.

લેમનગ્રાસનું વાવેતર કરતા ખેડુતો જણાવે છે કે તેની પર આપત્તિની અસર નથી અને પ્રાણીઓ ખાતા નથી, તેથી જોખમ મુક્ત પાક છે. લેમનગ્રાસના રોપ્યા પછી ફક્ત એક જ વાર નીંદણ કરવાની જરૂર છે અને વર્ષમાં 4-5 વખત સિંચાઈ કરવી પડે છે. ડાંગરની જેમ, લેમનગ્રાસની ખેતી કરવામાં આવે છે. બીજ પહેલા નર્સરીમાં વાવવામાં આવે છે અને ત્યારબાદ રોપાઓનું વાવેતર કરવામાં આવે છે. એક હેક્ટરમાં 4 કિલો બીજની જરૂર પડે છે.

છોડ 2 મહિનાની અંદર વાવેતર માટે યોગ્ય બને છે. મૂળમાંથી 15 સે.મી. છોડીને છોડના ઉપરના ભાગને કાપવામાં આવે છે અને 30 થી 45 સેન્ટિમીટરના અંતરે રોપવામાં આવે છે. એક એકરમાં 12 હજારથી 15 હજાર રોપાઓનું વાવેતર કરવામાં આવે છે.