
કહેવામાં આવે છે કે દેવીદાસ બાપુને રામનાથથી દસ ગૌ દૂર મહાભારત કાળના ઋષિ સરભંગના જૂના આશ્રમમાં પહોંચવા માટે સંકેત મળ્યો, જ્યાં દત્તમહારાજના સૂના પડેલા ધૂણાને ફરીથી સજીવન બનાવવાનો સંદેશો મળ્યો હતો. ત્યાં પહોંચીને તેમણે લોકસેવાના હેતુથી પીડિતોને અન્નરૂપે રોટલાની વિતરણ સેવા શરૂ કરી.

આ વિસ્તારમાં તેઓ આવ્યા ત્યારે ન મંદિર હતું કે કોઈ મૂર્તિ. માત્ર એક લીમડાનું વૃક્ષ હતું, જેના નીચે મેકરણ કાપડીનો ધુણો, ત્રિશૂળ અને ત્રણ અત્યંત સાદા આરામગાહો હતી. સંત દેવીદાસે ત્યાં ધૂણી પ્રગટાવી, લીમડાની ડાળ પર ધ્વજ ફરકાવ્યો અને તેનું આધ્યાત્મિક મહાત્મ્ય સ્થાપિત કર્યું. પરબધામ ખાતે નવા મંદિરની રચનાનું કાર્ય ઈ.સ. 1982માં આરંભાયું હતું અને તેનું નિર્માણ કાર્ય 1999માં પૂર્ણ થયું હતું.

સાથે સાથે એ પણ ઈચ્છા વ્યક્ત કરી હતી કે તેમનાસમાધિના દિવસ એટલે કેઅષાઢી બીજના દિવસે ગિરનારથી સર્વે દૈવી શક્તિઓ અને અમરાત્માઓ પરબમાં ઉપસ્થિત રહે. આ જ કારણસર, દરેક વર્ષ અષાઢી બીજના દિવસે પરબધામમાં ભવ્ય મેળો ભરાય છે, જ્યાં શ્રદ્ધાળુઓ વિશેષ ભક્તિભાવથી પધારે છે.

"પરબધામ" એટલે એવું સ્થાન જ્યાં પરમાત્માનું નિવાસ છે અને આધ્યાત્મિક મુક્તિનો માર્ગ મળે છે. પરબધામમાં એવું માનવામાં આવે છે કે અહીં સંતોના આશીર્વાદથી મનુષ્યના કર્મો શુદ્ધ થાય છે, માનસિક શાંતિ મળે છે અને આત્મસ્વરૂપનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય છે. ( આ માહિતી વિવિધ ઐતિહાસિક તથ્યો અને સંશોધનો પર આધારિત છે. વિગતવાર માહિતી માટે, ઇતિહાસના પ્રમાણભૂત ગ્રંથો અને સંશોધનોનો અભ્યાસ કરવો ઉચિત રહેશે.)