
દેશમુખ પ્રાચીન ભારતના મધ્યયુગીન સમયગાળામાં એક પ્રકારનો સ્થાનિક જમીનમાલિક અથવા વહીવટકર્તા હતા.

તેમને શાસક (જેમ કે બહમાની, નિઝામ, અથવા મરાઠા સામ્રાજ્ય) દ્વારા કર વસૂલવા, શાંતિ જાળવવા અને વહીવટી કાર્યો જોવા માટે નિયુક્ત કરવામાં આવતા હતા.

દેશમુખોને જમીનનો હિસ્સો (ઇનામ) આપવામાં આવ્યો હતો. આ પદવી વારસાગત હોઈ શકે છે અને સમુદાયમાં પ્રભાવશાળી માનવામાં આવતી હતી.

આ સ્થળ ખૂબ જ વ્યૂહાત્મક રીતે મહત્વપૂર્ણ હતું, ખાસ કરીને મુઘલ અને મરાઠા ઇતિહાસમાં આ સમુદાયના લોકો જોવા મળે છે.(નોધ :પબ્લિક ડોમેનમાં ઉપલબ્ધ માહિતી અનુસાર આ સ્ટોરી ફાઈલ કરવામાં આવી છે.)