મૃત્યું બાદ કેમ મૃતકના મોઢામાં તુલસી અને ગંગા જળ રાખીએ છીએ, શું છે ધાર્મિક માન્યતા ?

હિંદુ ધર્મમાં, જ્યારે પણ કોઈનું મૃત્યુ થાય છે, ત્યારે ઘણીબધી ધાર્મિક વિધિઓ કરવામાં આવે છે. ગરુડ પુરાણમાં મૃત્યુ સાથે જોડાયેલી ઘણી માન્યતાઓનો ઉલ્લેખ કરાયો છે જેનો અમલ કરવામાં આવે છે. તમે ઘણીવાર જોયું હશે કે મૃત્યુ પછી મૃતકના મોંમાં તુલસીનું પાન અને ગંગાજળ નાખવામાં આવે છે, તેની સાથે મૃતકના કાનમાં રામ રામ નામનો જાપ પણ કરવાની પરંપરા છે. પરંતુ શું તમે વિચાર્યું છે કે આવું શા માટે કરવામાં આવે છે?

મૃતકના મોઢામાં ગંગાજળ શા માટે નાખીએ છીએ?

હિંદુ ધર્મમાં, જન્મથી મૃત્યુ સુધી વ્યક્તિના જીવનના દરેક વળાંક માટે અમુક સંસ્કાર, પ્રથા અથવા ધાર્મિક વિધિઓ છે. હજારો વર્ષોથી ચાલી આવતી આ પ્રથાઓ અને કર્મકાંડો પાછળ અલગ-અલગ કારણો છે. તેવી જ રીતે, વ્યક્તિના મૃત્યુ પછી, એક ધાર્મિક વિધિ કરવામાં આવે છે, જેને અંતિમ સંસ્કાર કહેવામાં આવે છે. આ ધાર્મિક વિધિ અંતર્ગત એક પરંપરા છે જે મુજબ મૃત વ્યક્તિના મોંમાં તુલસીના પાન અને ગંગાજળ નાખવામાં આવે છે.

ગંગા જળને પવિત્ર માનવામાં આવે છે

વાસ્તવમાં એવું કહેવાય છે કે, જ્યારે મૃત્યુ પછી આત્મા યમરાજ પાસે જાય છે ત્યારે તેને તેના કર્મો પ્રમાણે યાતનાઓ ભોગવવી પડે છે, તેથી જ્યારે મૃત વ્યક્તિના મોંમાં તુલસીનુ પાન મૂકવામાં આવે છે, ત્યારે યમદૂતો સામાન્ય કરતાં ઓછો ત્રાસ આપે તેવી માન્યતા છે. હિંદુ ધર્મમાં ગંગા જળને પવિત્ર અને અમૃત સમાન માનવામાં આવે છે. એવું પણ માનવામાં આવે છે કે જે વ્યક્તિ ગંગાના જળમાં સ્નાન કરે છે તેના તમામ પાપ ધોવાઈ જાય છે, તેથી જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ મૃત્યુ પામે છે ત્યારે તેના મોંમાં ગંગા જળ નાખવામાં આવે છે ,જેથી તેને તેના પાપોમાંથી મુક્તિ મળે.